Interview met Annette van Citters, penningmeester

Hoe ben je met het boeddhisme in aanraking gekomen?

In 1993 hebben mijn partner Annelies en ik een sabbatical genomen om een jaar lang door zuidoost Azië te reizen. In Nepal belandde we in het Kopan klooster boven Boudha (bij Kathmandu). Daar ontvingen we ons eerste Lamrim onderricht van eerwaarde Robina Courtin, voor velen van jullie een bekende. Haar persoonlijkheid en uitdagende manier van lesgeven spraken mij direct aan. Daarna hebben we ook nog ruim 2 maanden in Tibet rondgetrokken. We hebben vele kloosters en bijzondere plekken bezocht, maar meer als toerist dan als boeddhist. Dat kwam pas later.

Het Kopan klooster is de bakermat van de FPMT-organisatie, waartoe ook het Maitreya Instituut behoort. Logisch dus dat we bij terugkeer in Nederland onderricht bij dit instituut gingen volgen.

Wat is je connectie met het Maitreya Instituut (MI)?

Het MI loopt als een rode draad door mijn leven.
Bij MI Emst ben ik serieus met het boeddhisme begonnen en heb ik Rinpochee ontmoet. Bij MI Amsterdam heb ik eerwaarde Kaye Miner ontmoet. Door haar en ook samen met haar heb ik contact kunnen maken met vele andere leraren en dharma centra binnen de FPMT. Het MI geeft mij nog steeds de gelegenheid als vrijwilliger nuttig werk te doen.

Hoe heb je Rinpochee ontmoet?

Ik heb Rinpochee ontmoet in de periode dat hij onderricht gaf in het Maitreya Instituut (MI) Emst. Ik voelde direct een connectie met Rinpochee en was ontzettend blij dat ik bij hem toevlucht heb kunnen nemen. Daarna heb ik zoveel mogelijk Rinpochee gevolgd zoals het Lamrim onderricht in Mont Dore en Veneux. En de weekenden en retraites op wisselende locaties in Nederland. Soms alleen, soms samen met Annelies, en soms ook samen met eerwaarde Kaye Miner.

Wat doe je voor de kost?

Na een studie Bedrijfskunde in Groningen heb ik een aantal jaren als informatica adviseur gewerkt. Na mijn sabbatical reis en mede ook door de eerste boeddhistische lessen, heb ik het roer volledig omgegooid. Van mijn hobby heb ik mijn beroep gemaakt: meubelmaker/ontwerper. Met een eigen werkplaats onder het spoor in Amsterdam.

In de loop der jaren ben ik steeds meer werk voor dharma centra gaan doen.

In 1997 opende het MI haar 2de locatie (naast Emst) op de Brouwersgracht in Amsterdam, 500 meter van mijn werkplaats. Nog voor de opening was ik betrokken bij het opknappen en inrichten van dit gigantische grachtenpand. Ook bij de verhuizing van MI Emst naar Loenen, en tijdens de verbouwing in Loenen, heb ik veel werk kunnen verrichten.
Voor Kadam Chöling heb ik de altaar kast in hun centrum in Haarlem mogen maken. Voor mijn doen een enorm grote kast, waarbij ik gelukkig veel hulp van sangha leden heb gekregen. Inmiddels is mijn werkplaats verhuisd naar MI Loenen, ben ik met pensioen en heb ik van mijn werk weer mijn hobby gemaakt.

Wat zijn je hobby’s?

Dharma beoefening beschouw ik niet als hobby maar als een wezenlijk onderdeel van mijn dagbesteding. Inmiddels zit ik in het 3de jaar van het Basic Program, een 5- jarig studieprogramma van de FPMT onder leiding van de Nederlandse Geshe Tenzin Namdak. Heel inspirerend omdat Dagpo Rinpochee ook voor hem een van zijn belangrijke leraren is.

Als er tijd over is mag ik graag rommelen & fröbelen in mijn werkplaats aan Dharma objecten zoals een combinatie van water & licht offerrande.
Ik sport veel om fit te blijven en wat groene buitenlucht op te snuiven.
Daarnaast hou ik van lezen, koken en eten. En ik probeer altijd klaar te staan voor mensen.

Waarom heb je ja gezegd op de functie van penningmeester?

Eigenlijk staat het antwoord al hierboven. Ik werd gepolst en omdat ik redelijk met cijfers om kan gaan kon ik deze vraag niet weigeren.
Maar veel belangrijker is het natuurlijk dat dit een heel bijzondere manier is om Rinpochee te kunnen en mogen dienen.