Interview met Esther van Weelden, bestuurslid door Amber Walstra
Betrokken bij 2 stichtingen
Esther, hoe ben je ooit betrokken geraakt bij The Dagpo Educational Fund en The WHISE foundation, want je bent bij beide betrokken?
Er verschijnt een grote glimlach op Esther’s gezicht: “Het begon met een vraag van Rinpochee in 2006 aan mensen uit verschillende landen hoe een bedrag, dat door donaties was verkregen, op een veilige manier belegd kon worden. Ik ben dit voor Rinpochee in Nederland gaan uitzoeken en heb uiteindelijk een zeer betrouwbare manier gevonden. Rinpochee heeft toen in 2007 besloten hiervoor te kiezen en een stichting (TDEF) op te richten om het geld te beheren. Het doel was om het vermogen in stand te houden en te laten groeien zodat uiteindelijk een soort pensioenfonds voor de monniken van Dagpo Shedrup Ling zou ontstaan, waardoor de verre toekomst van de Dagpo tradities veilig gesteld kan worden.
De vraag vanuit het klooster
Veel later, in 2015, kwam de vraag voor een verwarmingsinstallatie voor het klooster. Maar dit bleek niet zo gemakkelijk te realiseren. Vanuit die simpele vraag ontstond er een project dat steeds groter is geworden omdat we meer en meer ontdekten wat er allemaal aan de hand is. Eerst zijn we gaan zoeken naar alternatieve manieren om het klooster te isoleren. Via Elly (Hendriks red.) kwamen we al snel in contact met de TU Delft waar een van haar broers werkte. Studenten van de TU zijn toen twee keer naar het klooster gegaan om een onderzoek te doen. Gaandeweg bleek dat de problemen dermate serieus zijn dat we niet om een professionele renovatie heen konden. Het is ons vervolgens gelukt met twee engineers van ARUP, een bedrijf dat is gespecialiseerd in geologie en technische bouwkunde in relatie tot aardbevings- en landslide gevaar, een onderzoek op gang te brengen.
Er is veel nodig
Ja, en toen we begrepen dat er forse maatregelen getroffen moeten worden en dat er echt heel veel geld nodig zal zijn is in 2018 The WHISE foundation opgericht, want The Dagpo Educational Fund heeft een ander doel en daar komt bij dat zij niet actief fondsen kunnen werven. Elly en ik zijn toen met het project verder gegaan via deze nieuwe stichting The WHISE Foundation.
Gedurende het hele proces werden we, en worden we nog steeds, zo duidelijk begeleid door Rinpochee en geholpen door de Boeddha’s! Verschillende keren ontmoeten we precies op het juiste moment de juiste mensen! Echt heel bijzonder…”
Kennismaking met het klooster
Wanneer kwam jij voor het eerst in het Dagpo Shedrup Ling klooster? Waar komt jouw liefde voor het klooster vandaan?
“Dat was in 2005 bij de opening van het klooster waarbij HH de Dalai Lama aanwezig was. Ja, de liefde voor het klooster komt voort uit de liefde en het respect voor Rinpochee. Het klooster is het hart van de tradities die Rinpochee uitdraagt en belichaamd. Rinpochee laat zien waar een mens toe in staat is (be the change you wish to see in the world) en hij laat ook zien hoe je dat kunt bereiken. Zijn wijsheid en compassie zijn niet te bevatten.”
Ontmoeting met de Eerwaarde Dagpo Rinpoche
Nu je zo liefdevol over Rinpochee spreekt, wil je ons vertellen hoe je Rinpochee ooit hebt ontmoet?
“Ja, dat is een bijzonder verhaal, hoewel ik aarzel om het te vertellen is het aan de andere kant wel een inspirerend verhaal. Rinpochee is letterlijk uit de lucht komen vallen in m’n leven. In 1995 zou Rinpochee een lezing geven in Rotterdam. Op de dag dat Rinpochee zou aankomen op Schiphol stond daar een welkomstcomité hem op te wachten, maar een stagiaire van het reisbureau die dacht dat Rotterdam ook een luchthaven van Amsterdam was, had zijn vlucht gewijzigd en zodoende landde Rinpochee op Rotterdam Airport i.p.v. Amsterdam. Ik landde daar ook net op hetzelfde moment vanuit Engeland. Ook ik had mijn vlucht moeten wijzigen omdat ik mijn paspoort kwijt was en kwam daardoor een paar dagen later dan gepland aan in Rotterdam.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen moest ik met een shuttlebus naar het treinstation. Ik stapte in een bus en zag een meneer zitten. Dit was Rinpochee (wat ik toen niet wist natuurlijk). Hij vroeg mij in het Frans of dit de juiste bus was naar het station. Rinpochee nodigde me uit om naast hem te komen zitten en we raakten in gesprek. We praatten de hele reis (tot aan Schiphol). Rinpochee vroeg wat ik deed in het leven en later vroeg ik hem wat hij deed. Toen Rinpochee vertelde dat hij iets met Boeddhisme deed, zo zei hij dat, was ik gelijk zo blij! Ik voelde dat ik degene gevonden had die ik zocht, want ik had ervoor enige tijd in Japan gewoond en interesse in het boeddhisme gekregen en ik had zoveel vragen!
Rinpochee vertelde dat hij naar een conferentie ging en ik vroeg hem of ik misschien ook mocht komen. En zo geschiedde… Het bijzondere was dat Rinpochee er heel gewoon uitzag, hij deed het voorkomen alsof hij een toehoorder zou zijn. Later op de dag faxte Lan Tjoa, wiens nummer Rinpochee mij gegeven had, mij de folder met zijn biografie en besefte ik wat een grote, belangrijke leraar Rinpochee was. Zonder te
begrijpen wat dat allemaal werkelijk te betekenen had natuurlijk. Het was een hele bijzondere ontmoeting die mijn leven totaal veranderd heeft!”
Hoe omschrijf je wat het boeddhisme in jouw leven betekent?
“Vroeger had ik een oude transistorradio waarvan de antenne met ijzerdraadjes vastgebonden was om een goede ontvangst te hebben. Vaak stoorde de radio en kraakte het. Soms ontving ik de juiste kanalen met heldere muziek of praatprogramma’s. Vaak draaide ik de tuner en ging ik zo de wereld door. Het was moeilijk op de juiste golflengte te komen en ik was regelmatig gefrustreerd dat het zo ver weg en onduidelijk was.
Het boeddhisme heeft mij een perfecte interne radio gegeven waarbij de golflengte goed is afgesteld.” Esther moet lachen en vervolgt: “Er zijn nog steeds stoorzenders hoor, maar als ik op het juiste kanaal zit dan is het zo helder en ‘straight to the heart’. Er gaat dan letterlijk een wereld voor me open en dat heeft invloed op de manier waarop je waarneemt, niet alleen het horen, zoals bij de radio, maar met alle zintuigen en bovenal je denkwijze, je percepties. Die verandering is zo verrei(ij)kend!
Dat is ook wat het klooster met mij doet. De eerste keer dat ik daar kwam, was als thuiskomen, alsof ik eindelijk mijn lievelingsprogramma life kon bijwonen, heel ontroerend!”
Vlak voor de oprichting van The WHISE Foundation was er een intense periode, met een bezoek aan het klooster samen met de ARUP engineers. Aan het einde van dat bezoek brak Esther haar pols op een vervelende manier. Ook dit was een avontuur waarbij Elly Esther’s grote steun en toeverlaat was. Het heeft heel lang geduurd voordat de hand weer te gebruiken was. Uiteindelijk is er door diverse gezondheidsproblemen een lange rustperiode nodig geweest. Die werd overlapt door de coronacrisis waardoor het project stil kwam te liggen. De rest van het bestuur werkte gestaag door op allerlei gebied. Esther is geleidelijk weer begonnen haar taken op te pakken. Ze is vooral zeer betrokken bij de communicatie met het klooster en het projectmanagement. Ze hoopt dit uit te kunnen breiden met het fondsen werven en alles wat daarbij komt kijken bijvoorbeeld het maken van een film.
“Oh dit wil ik wel nog even zeggen! Het bestuur van The WHISE Foundation is heel divers maar evenwichtig, iedereen heeft talenten in te brengen en vult elkaar heel mooi aan. Maar Elly wil ik een grote en speciale pluim geven, haar enthousiasme is de witte motor!
En samen vliegen we onder Rinpochee’s vleugels, daardoor wordt alles mogelijk!”